АДКРЫТЫ ЛІСТ ДА БЕЛАРУСКАГА НАРОДУ (люты 2003 г.)

Дарагія мае Браты і Сёстры Беларусы,

25-га Сакавіка 1918-га году Рада Беларускай Народнай Рэспублікі абвесьціла Беларусь незалежнай, дэмакратычнай дзяржаваю. Народ наш ўжо тады разумеў, што толькі вольным ад чужой акупацыі ён можа асягнуць мэту кожнага народу – быць гаспадаром у сваім доме.

Каб мы тады мелі магчымасьць абараніць нашую новаздабытую незалежнасьць, то наш край займаў бы цяпер пачэснае мейсца паміж іншымі вольнымі народамі сьвету. Мы жылі б па-людзку, не баючыся гаварыць тое, што думаем, ды галасаваць за тых кандыдатаў, якія гатовыя найбольш зрабіць дзеля нашага дабра і дзеля дабра нашае Бацькаўшчыны. Нашаю мэтаю не было б уцячы за мяжу ў пошуках волі ды кавалка хлеба, але адбудаваць наш край, так як гэта робяць нашыя суседзі. Наш народ працавіты, таленавіты, разумны. Няма той мэты, якой мы не маглі-б асягнуць.

Але выйшла яно інакш. Нас акупавала найбольш зьверская ў гісторыі чалавецтва імпэрыя. Дзякуючы «братэрскай Расеі», у 20-тым стагодзьдзі Беларусь страціла больш за палову свайго насельніцтва. Нас вывозілі, расстрэльвалі, катавалі. Адбіралі ад нас нашую маемасьць, нашую памяць, нашую мову. А мы глядзелі на ўсё гэта й чакалі, што нешта зьменіцца бяз нашага ўдзелу.

Былі часы, калі гэта было зразумела. Народ намагаўся неяк выжыць.

Цяпер-жа, сьвет нас не разумее. Не разумее народу, які ня хоча ведаць дзе праўда, а дзе прапаганда, дзе справядлівасьць ды людзкая годнасьць, а дзе няволя ды генацыд. Сьвет не разумее як наш народ мог двойчы дапусьціць да ўлады Лукашэнку, як ён можа дазваляць амонаўцам зьдзекавацца над жанчынамі, як ён можа гадзіцца з паўторнымі фальсыфікацыямі выбараў. Не разумее чаму наш народ ня вышаў сотнямі тысячаў, каб бараніць сваю незалежнасьць калі Пуцін заявіў, што ён хоча зрабіць з нас расейскую губерню.

Колькі часу яшчэ розныя прайдзісьветы будуць над намі зьдзекавацца, трактаваць нас як тавар, якім можна гандляваць у імя чужых інтарэсаў?

Расейскі фактар адыйгрывае безумоўна вялікую ролю. Масква ніяк ня можа пагадзіцца з тым, што на яе дарозе ў Калінінград ды ў Эўропу знаходзіцца незалежная дзяржава, зь якою трэба лічыцца. Усё будзе рабіць, каб нас неяк зноў уключыць у сваю імпэрыю.

Але Масква нічога ня зможа зрабіць супраць нас, калі мы гэтага не дапусьцім. Час прачнуцца! Час абвесьціць сьвету, што мы хочам быць вольнымі і незалежнымі, што мы больш не дазволім нікому нас прадаваць! Калі мы гэтага цяпер ня зробім, калі дазволім Маскве нас «інтэграваць», тады назаўсёды загінем як нацыя, як народ.

Першым крокам нашага адказу Пуціну могуць стацца шэсьці, якія адбудуцца ў Менску і ў іншых гарадох Беларусі з нагоды нашага сапраўднага нацаыянальнага сьвята, 25-га Сакавіка. У гэты дзень увесь беларускі народ мусіць сказаць сьвету, што ягоная воля, ягоная незалежнасьць, ягоная маемасьць, ягоныя грошы, ягоная тэрыторыя не падлягаюць ніякаму шантажу, ніякаму гандлю.

Толькі у сваёй уласнай, незалежнай краіне, мы абаронім тыя чалавечыя правы, якімі карыстаецца ўвесь цывілізаваны сьвет. Толькі калі будзем гаспадарамі яе будзем жыць так як жывуць людзі ўва ўсіх нарамальных краінах сьвету. Але гэта ня станецца бяз нас, бяз нашага ўдзелу! Прыгадайма яшчэ раз словы нашага прарока Янкі Купалы:

Жыве Беларусь!

Івонка Сурвілла
Старшыня Рады Беларускай Народнай Рэспублікі

Люты, 2003 год